opis: |
Historia kościoła
Kościół zbudowany jako kościół p.w. Krzyża Św., na terenie, na którym
niegdyś znajdował się zamek wzniesiony w XIV wieku. Zniszczony w
1657 roku i ostatecznie całkiem rozebrany w 1895 roku. W 1772 r. z nakazu
Fryderyka II utworzono w Bydgoszczy samodzielną parafię ewangelicką, a w
latach 1784-1787 wzniesiono w obrębie starego miasta murowany zbór według
projektu architekta Grethe. Obecny kościół jako ewangelicki parafialny
kościół staromiejski zbudowany został w latach 1900-1903 według projektu
architekta berlińskiego Henryka Seelinga. Po zakończeniu II wojny
światowej kościół został odebrany ewangelikom i przez krótki czas był
kościołem szkolnym szkół rzemieślniczych (zawodowych). Jesienią 1946 roku
decyzją Kardynała Prymasa Augusta Hlonda kościół został przekazany
Jezuitom, których XVII-wieczny kościół został zniszczony przez
Niemców. Przeprowadzono remont zdewastowanego kościoła, uruchomiono organy
i zmieniono wystrój kościoła. Kościół zmienił też nazwę - patronem jego
został jezuita św. Andrzej Bobola. Pierwszego stycznia 1967 roku została
erygowana parafia, licząca wówczas 7500 parafian, a obecnie jest ich nieco
ponad 2500.
Architektura kościoła
Kościół p.w. św. Andrzeja Boboli w Bydgoszczy jest to kościół
neogotycki, wzorowany na motywach późnego gotyku ceglanego, z
charakterystycznymi dla zborów emporami. Kościół jednonawowy, z węższym
prezbiterium od wschodu, zamkniętym trójbocznie. Do boków prezbiterium
przylegają symetrycznie rozmieszczone aneksy. Od zachodu wysoka wieża
zwieńczona iglicą, ujęta szczycikami i narożnymi wieżyczkami.
Elewacje obiega ceglany fryz kordonowy. Wnętrze nakryte sklepieniami
kryształowymi z gurtami. W fasadzie bogato profilowany portal, zamknięty
trójkątnym szczytem z wimpergą. Elewacje urozmaicone ostrołukowo
zamkniętymi blendami i oknami o różnych wykrojach, szczyty zdobione
sterczynami. Na korpusie i prezbiterium dachy dwuspadowe.
Zabytkowe wyposażenie kościoła
W prezbiterium znajduje się duży obraz patrona kościoła - św. Andrzeja
Boboli, będący kopią obrazu z poznańskiego kościoła Ojców Jezuitów.
Najcenniejszym zabytkiem kościoła są organy skonstruowane w 1903 roku
przez znaną firmę Sauera z Frankfurtu nad Odrą, remontowane i przebudowane
przez Josefa Goebla w 1940 roku. Rozbudował je z 43 do 48 głosów. Po
wojnie organy były zdewastowane, a sześć głosów fachowo wymontowano. W
roku 1947 zostały wyremontowane przez bydgoską firmę P. Sobiechowskiego.
Natomiast z końcem sierpnia 1998 roku rozpoczął się remont organów,
finansowany z pomocą Urzędu Miejskiego, który zakończono w 1999 roku z
istniejącymi 42 głosami. W 2001 roku zainaugurowane zostały w kościele
Bydgoskie Wieczory Organowe, które na trwale wpisały się w życie muzyczne
Bydgoszczy. |