|
opis: |
Historia kościoła
Kościół p.w. Matki Boskiej Szkaplerznej został wzniesiony w latach
1905-1906 wg projektu architekta Tomasza Pajzderskiego, staraniem
proboszcza Stanisława Muznerowskiego, w miejscu poprzedniego, wzniesionego
w latach 1495-1497. Został on zbudowany razem z klasztorem, w którym
zamieszkali kanonicy regularni, sprowadzeni do Lubrańca przez fundatora
kościoła - Grzegorza Lubrańskiego, żupnika i wielkorządcy krakowskiego.
Zniszczone po kasacie konwentu zabudowania rozebrano ostatecznie wraz z
świątynią na początku XX wieku. Fragmenty murów dawnego kościoła kryją się
w północnej ścianie obecnego.
Architektura kościoła
Jest to kościół neogotycki, orientowany, murowany z cegły.
Prezbiterium zamknięte ścianą prostą z dwiema przybudówkami, w których od
północy ulokowano muzeum parafialne, a od południa zakrystię. Szersza i wyższa nawa
z transeptem oraz wieżą od zachodu, z przybudówkami po bokach.
Prezbiterium sklepione kolebkowo z lunetami, dwuprzęsłowa nawa i transept
krzyżowo, na gurtach spływających na pilastry. Okna ostrołukowe z
kamiennymi laskowaniami i maswerkami oraz rozetami. Chór muzyczny wsparty
na trzech arkadach filarowych. Na zewnątrz kościół oszkarpowany. Wieża o
pięciu kondygnacjach wydzielonych fryzami i gzymsami. Wejście ostrołukowe,
nad nim okno trójdzielne. W zwieńczeniu iglica ujęta szczycikami, pobita
blachą. Dachy dwuspadowe, kryte dachówką.
Zabytkowe wyposażenie kościoła
Wyposażenie kościoła neogotyckie z początku XX wieku:
- ołtarz główny
z rzeźbioną grupą Chrztu w Jordanie
- w lewym ołtarzu bocznym rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem na
półksiężycu, późnogotycka z 1520 r.
- w prawym
ołtarzu bocznym obraz św. Józefa z Dzieciątkiem z drugiej połowy XIX
wieku, ze srebrną
bogato trybowaną sukienką z
początku XVIII wieku i koronkami rokokowymi z II połowy XVIII wieku
- chrzcielnica barokowa z drugiej poł. XVII w., z bogato zdobioną czarą
unoszoną przez rzeźbę anioła
- obraz Ecce Homo z I połowy XVII wieku, w
ramie rokokowej
- krucyfiks późnogotycki z pierwszej połowy wieku XVI, z
dorobionymi rękami i głową, pochodzący
prawdopodobnie z tęczy dawnego
kościoła
- polichromia z lat 1933-1935 malowana przez Bronisława
Kopczyńskiego
- secesyjne witraże z 1906 roku wg kartonów Edwarda Trojanowskiego
- dwie tablice erekcyjne:
- gotycka z datą
1497, kamienna, z inskrypcją minuskułową, po bokach której płaskorzeźbione
postacie fundatorów biskupa Jana oraz Grzegorza Lubrańskich; powyżej
wmurowany kartusz z
herbem Godziemba.
- druga z 1907 roku, neogotycka,
polichromowana z napisem upamiętniającym budowę kościoła
przez proboszcza
Stanisława Muznerowskiego, z fundacji Elżbiety Piwnickiej |
