KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. FLORIANA W ŻNINIE

kategoria:

zabytki architektury - budowle sakralne

opis:

Parafia w Żninie powstała prawdopodobnie na przełomie XI i XII wieku z inicjatywy arcybiskupów gnieźnieńskich, wówczas właścicieli Żnina. Pierwszą romańską świątynię z XIII wieku zastąpił w XV wieku kościół gotycki. Do jego budowy użyto wtórnie kamiennych ciosów z romańskiego kościoła. Jeden z nich, wbudowany w północną stronę fary, zdobiony jest rytem jeźdźca - prawdopodobnie św. Jerzego. Kościół był wielokrotnie najeżdżany, palony, przerabiany na obiekt o innym przeznaczeniu i wreszcie przebudowywany. Szwedzi urządzili w nim stajnię, a w czasie okupacji pełnił rolę magazynu żywnościowego. Obecny wygląd zabytek uzyskał w końcu XVIII w., kiedy to przebudował go biskup Stefan Łubieński. Z średniowiecznej budowli pozostały jedynie gotyckie mury obwodowe.
   Kościół jest budowlą trójnawową podzieloną potężnymi filarami, z wyodrębnionym, trójprzęsłowym, zamkniętym prostokątnie prezbiterium. Całość pokryta barokowymi sklepieniami z końca XVIII w., ozdobionymi polichromią. Kościół zbudowany był w stylu strzelistego gotyku, z charakterystycznymi ostrołukowymi oknami. Później jego okna zostały zmniejszone i zwieńczone łukiem kolistym, co można jeszcze rozpoznać po słabo widocznych wypełnieniach inną cegłą. Częścią kościoła jest cylindryczna wieżyczka schodowa prowadząca na poddasze. Pseudobarokowa wieża fary została dobudowana w latach 1910-1924, wcześniej kościół nie posiadał wieży.
   Wnętrze kościoła jest barokowo-późnoklasycystyczne. Na tęczowej belce znajduje się późnogotycka Grupa Ukrzyżowania z 1. połowy XVI wieku. W prezbiterium  pochodzące z rozebranego w XIX w. kościoła Dominikanów. Barokowo-późnoklasycystyczne ołtarze powstały w końcu XVIII w. Ołtarz główny, częściowo wykonany ze stiuku, ozdobiony jest adorującymi aniołami, które otaczają kolumny i pilastry dźwigające faliste gzymsy i zwieńczenie ołtarza. W jego centrum umieszczono obraz św. Floriana. Ołtarze boczne są wklęsłe. Na prawym znajdują się rzeźby św. Jana Nepomucena i Józefa z pierwszej połowy XVII wieku. Lewy ołtarz ozdabiają: późnogotycka Pieta z XVI wieku i wczesnobarokowa rzeźba z XVIII wieku przedstawiająca św. Stanisława i Wojciecha. Na ambonie umieszczono rzeźbę Chrystusa Zmartwychwstałego. Niezwykłym elementem kościoła są późnoklasycystyczne organy z drugiej połowy XIX wieku. Dwa konfesjonały o rokokowej dekoracji pochodzą z końca XVIII wieku.
   W kościele znajduje się wiele elementów pochodzących z dawnego żnińskiego klasztoru dominikanów. Po jego likwidacji przeniesiono tutaj szereg przedmiotów (m.in. stalle) i szat liturgicznych a także obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVII wieku, słynący jako obraz Matki Bożej Pocieszenia. W 1820 r. umieszczono go w prawej nawie bocznej żnińskiej fary.

źródło:

http://www.um.znin.pl
http://regionwielkopolska.pl

jak trafić:

Fara w Żninie znajduje się na wschód od rynku, przy ul. św. Floriana (zobacz na mapie).
 

zdjęcie:


fot. ze strony http://www.it.znin.pl