opis: |
Dwór Slaskich w Trzebczu Szlacheckim został wzniesiony na miejscu
wcześniejszego, z przesklepionymi kolebkowo piwnicami XVIII-wiecznego
budynku, być może stawianego jeszcze przez poprzednich właścicieli -
rodzinę Sampławskich. Pierwotny dwór późnoklasycystyczny był parterowy, z
pięterkiem na facjacie i półszczytach. Zbudowany został około połowy XIX
wieku (z późniejszymi przekształceniami), zapewne przez Ludwika Romualda Slaskiego. Z biegiem lat, przypuszczalnie w
końcu XIX wieku, od strony południowej dobudowana została do niego
oficyna. Obecny dwór jest piętrowy. Elewacja frontowa wzbogacona była
nieznacznym ryzalitem przechodzącym w facjatę, w której okno ujęte zostało
pilasterkami dźwigającymi gzyms półkoliście wygięty ku górze, zwieńczony sterczynkami. Ryzalit podzielony został dwoma gzymsami na trzy
kondygnacje. Na pierwszej, parterowej na osi, znajduje się portal ujęty po
obu bokach dwoma podwójnymi pilastrami, między którymi umieszczono po
jednym wysmukłym oknie. Do portalu prowadzą pięciostopniowe schody z
wygiętą na zewnątrz balustradą. Szczyt przekształcony został w 1971 roku,
w wyniku czego zatracił swój pierwotny charakter i urodę, miedzy innymi
poprzez usunięcie sterczynek. W tym okresie została również
podwyższona część strychowa, wydzielona gzymsem z parzystymi okienkami.
Nad przybudówką, od strony południowej, znajduje się balkon. Dwór
przykryty został dachem naczółkowym. Wzorem współczesnych mu rezydencji
wiejskich posiada układ dwutraktowy z sienią na osi. Na wewnętrznej
ścianie hallu wmurowane zostały dwa wsporniki kamienne z XIV wieku,
pokryte gotyckim reliefem o motywach roślinnych. Ponadto znajduje się tam
również płytka ceramiczna, na której przedstawione zostały w postaci rytu
wizerunki jelenia i orła, zdradzające XVI-wieczne, renesansowe formy.
Mateusz Slaski został właścicielem dworu w Trzebczu Szlacheckim w
1805 roku, kiedy zakupił od Ferdynanda Płacheckiego mocno zdewastowany
majątek. W 1843 roku przekazał majątek swojemu synowi - Ludwikowi
Romualdowi, człowiekowi oddanemu pracy społecznej, podobnie jak jego
ojciec. Zasiadał w Pruskiej Izbie Panów, pełniąc zarazem urząd wiceprezesa
Koła Polskiego w sejmie. Był prezesem Towarzystwa Pomocy Naukowej dla
Młodzieży Prus Zachodnich, jednym z inicjatorów powstania muzeum polskiego
w Toruniu. W 1863 roku wspomógł finansowo ruch powstańczy, a zbiegom
politycznym udzielał schronienia. Był właścicielem majątku w Orłowie,
który w 1872 r. przekazał starszemu synowi - Kazimierzowi. Natomiast
majątek w Trzebczu po czterdziestu latach zarządzania - w 1883 r. -
przekazał młodszemu synowi - Ludwikowi Maurycemu. To
właśnie za jego czasów dwór w Trzebczu Szlacheckim gościł tak znane
postacie jak: Henryk Sienkiewicz, Kazimierz Nitsche, Józef Wodziński,
Juliusz Fałat. Majątek Trzebcz po śmierci Ludwika Maurycego
przejął jego syn - Jan Stanisław Maria Slaski. Był to
żołnierz zawodowy, który służbę wojskową rozpoczął jeszcze w armii
niemieckiej, zdobywając stopień podporucznika. W 1919 roku wstąpił do 2
pułku Ułanów Wielkopolskich, gdzie otrzymał dowództwo pierwszego
szwadronu, którym dowodził do 1921 roku. Za powstrzymanie bolszewików nad
Styrem odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari V klasy. Pełnił funkcję
prezesa Pomorskiego Związku Ziemian. W lipcu 1939 roku został awansowany
do stopnia majora, w czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli
sowieckiej pod Tarnopolem. Był więziony w Kamieńcu Podolskim, a następnie
w Kozielsku. W kwietniu 1940 roku podzielił los zamordowanych w Katyniu
polskich oficerów.
Majątek w Trzebczu Szlacheckim we wrześniu 1939 został przejęty przez Niemców i ograbiony
ze wszystkiego, co posiadało jakąś wartość. Rodzina Slaskich już nigdy nie powróciła, a po wojnie majątek stał się własnością
Skarbu Państwa, reprezentowanego przez Państwowe Nieruchomości Ziemskie. W
1975 roku majątek został wchłonięty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne w
Stablewicach. Natomiast we dworze po wojnie umieszczono szkołę
podstawową, która posiada w nim swoją siedzibę do dziś. |