MUZEUM DIECEZJALNE WE WŁOCŁAWKU
kategoria:

muzea, skanseny, izby regionalne
opis: Muzeum Diecezjalne we Włocławku  otwarto w 2005 r. Udostępniono nowe sale wystawowe, mieszczące się w dawnym Kolegium Wikariuszy przy placu Kopernika. Ich otwarcie było długo oczekiwaną reaktywacją jednej z najstarszych tego typu placówek w Polsce. Pierwsze Muzeum Diecezjalne powstało przy Seminarium Duchownym ok. 1870 r. Swoje zbiory zawdzięczało głównie staraniom i zabiegom księży – Z. i S. Chodyńskich, Wł. Kubickiego i Wł. Górzyńskiego – profesorów seminarium. Rola muzeum w zakresie zabezpieczania, a przede wszystkim udostępniania zbioru w okresie zaborów była z pewnością ograniczona. W okresie II Rzeczpospolitej kolekcje z włocławskiego muzeum były już opracowywane, użyczane na wystawy ogólnopolskie i w pewnym zakresie udostępniane. Po II wojnie światowej na długie lata Muzeum Diecezjalne przestało istnieć, mimo że kolejni konserwatorzy diecezjalni – ks. J. P. Grajnert i ks. J. Arabski widzieli potrzebę utworzenia na nowo muzeum, by chronić i konserwować cenne zabytki nie zawsze właściwie zabezpieczone w kościołach. Przez wiele lat najcenniejsze z nich – przechowywane w skarbcach i zakrystiach – znane były jedynie z fachowych publikacji. Przełomem były lata 90. XX w., które wraz z przemianami politycznymi przyniosły ożywioną współpracę pomiędzy Kościołem a muzeami państwowymi. Od tego czasu wielokrotnie zabytki diecezji włocławskiej wypożyczane były na wystawy, przede wszystkim w Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej. Najbardziej okazałe ekspozycje przygotowano dla uczczenia wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II we Włocławku w 1991 r. Na wystawie "Skarby Diecezji Włocławskiej" znalazły się najcenniejsze naczynia i szaty liturgiczne z obszaru całej diecezji w jej ówczesnych granicach i "Iluminowane rękopisy i inkunabuły ze zbiorów Włocławskiego Seminarium Duchownego".
  Jest to jedyna w regionie placówka, w której zgromadzono kościelne eksponaty epoki gotyku, renesansu oraz baroku. Miłośnicy sztuki sakralnej w kilku salach mogą podziwiać złotnictwo - m.in. trzy gotyckie monstrancje wieżyczkowe, kielichy, tace liturgiczne oraz ampułki, w których przed wiekami podczas mszy znajdowały się woda i wino. W placówce znalazły się też rzeźby przedstawiające madonny, dzieła barokowych caravaggionistów z Hiszpanii i Niderlandów oraz srebra epoki renesansu.  
   W wyróżniającej się sklepieniem sali, nazwanej "dużą", znalazły się różnorodne dary przekazane przez duchownych z całej diecezji, których nazwiska umieszczono na podpisach, i przez ofiarodawców pragnących zachować anonimowość. Są wśród tych darów m.in. pamiątki po Ojcu Świętym Janie Pawle II. Osobną salę przeznaczył ks. Piotr Sierzchała na wizerunki Matki Bożej. Ponadto oddzielnie umieszczono portrety trumienne i zbiór medali, które są najprawdopodobniej jedynymi eksponatami z dawnego muzeum.
   Muzeum – atrakcyjne ze względu na artystyczną rangę zabytków, prezentuje tylko część przebogatych zbiorów diecezji. Jego otwarcie nie oznaczało bowiem przejmowania z kościołów wszystkich cennych dzieł sztuki. W parafiach, których świątynie słyną z wyjątkowych zabytków związanych z ich historią, z miejscem i ludźmi, którzy tam żyli, pozostawiono je na miejscu. Jeśli zabytkowe przedmioty mogą być nadal wykorzystywane w liturgii, mogą służyć kultowi, jeśli jest możliwość ich konserwacji i właściwego zabezpieczenia, a nawet eksponowania, nie powinny zmieniać miejsca. 
źródło: http://www.przk.pl
http://wiadomosci.gazeta.pl
jak trafić: Muzeum Diecezjalne znajduje się przy ul. Kopernika 2 w dawnym Kolegium Wikariuszy.
 
zdjęcie:


fot. ze strony http://www.garnek.pl