PARK W BARUCHOWIE  pow. Włocławek

obiekty przyrodnicze - zabytkowe parki dworskie

   W 2 połowie XVI wieku Baruchowo było własnością Baruchowskich, później dobra przeszły w ręce Moszczeńskich, a następnie  Dąmbskich. W 1837 r. zakupione zostały przez Leona Kretkowskiego, radnego województwa mazowieckiego i sędziego pokoju okręgu kowalskiego. W posiadaniu Kretkowskich majątek pozostał do 1945 roku. Syn Leona, Emilian Kretkowski, zbudował pod koniec XIX wieku dwór, wzniesiony z wykorzystaniem fundamentów starej posiadłości.
   Okazałą budowlę otacza  park o pow. 5,51 ha, założony przez Leona i Marię Kretkowskich. Zaprojektował go w 1908 r. niemiecki ogrodnik z Poznania o nazwisku Bedeker. Park obejmuje zróżnicowany wysokościowo teren. Prowadzi do niego aleja lipowa wysadzana po każdej stronie podwójnym szpalerem lipy drobnolistnej w wieku około 150 lat. W pobliżu cieku występują gatunki łęgowe z dominującą olszą czarną, a także więzy i graby. Po stronie zachodniej park ograniczony jest żywopłotami ze śnieguliczki, derenia oraz zwartych nasadzeń wiązu. W zachodniej części parku rośnie 14 najcenniejszych drzew, m.in. dęby szypułkowe, lipa drobnolistna, grab pospolity. Za pomniki przyrody uznano 4 dęby i klon pospolity. Ostatni właściciele baruchowskiej posiadłości bardzo cenili sobie piękno i estetykę. Sprowadzili więc do swoich ogrodów najróżniejsze gatunki drzew, krzewów i roślin zielnych. Do dziś możemy podziwiać rosnącą sosnę limbę, która naturalnie żyje tyko w wysokich partiach gór. Nad stawem zostały posadzone orzechy włoskie i dekoracyjne krzewy, m.in. leszczynki tureckie.
   Głównym elementem i atutem parku były od zawsze trzy malownicze stawy rybne o łącznej powierzchni jednego hektara, połączone ze sobą groblami, przez które biegły parkowe alejki. Kiedy Rodzina Kretkowskich straciła swą posiadłość, park zaczął podupadać. Naturalne źródła, które zasilały stawy, zostały zablokowane, co spowodowało, że środkowy zbiornik zupełnie wysechł.

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. XI: Województwo bydgoskie, pod red. T. Chrzanowskiego i M. Korneckiego, z. 18: Włocławek i okolice, oprac. W. Puget i in., Warszawa, 1988
Plan Odnowy Miejscowości Baruchowo: Opis planowanych do realizacji zadań wraz z uzasadnieniem na lata 2009-2016, Baruchowo, 2009

Dojazd drogą wojewódzką nr 265 na trasie Kowal - Gostynin (wikimapia). Obecnie  zabytkowy dwór jest siedzibą Urzędu Gminy.

fot. Danuta Adamczyk