PARK W BIAŁOCHOWIE gm. Rogóźno, pow. Grudziądz
obiekty przyrodnicze - zabytkowe parki dworskie
Autor założenia parkowego jest nieznany. W skład pierwotnego układu oprócz pałacu z otaczającym go parkiem wchodziły także: ogród użytkowy, warzywnik i pasieka. Wschodnią część zajmowała zabudowa gospodarcza, na którą składały się budynki powstałe po 1909 r. oraz dwa budynki mieszkalne - jeden w części centralnej omawianego obszaru, drugi przy północnej granicy. Poza północną granicą pierwotnego folwarku, w bezpośrednim jego sąsiedztwie znajdował się staw otoczony jesionami i starymi lipami.
Powierzchnia parku zlokalizowana jest na tzw. półce z widocznym obniżeniem terenu w kierunku zachodnim i południowo zachodnim. Park leży na skraju moreny dennej z zawartością gliny zwałowej z domieszką żwirów i piasków. W odległości około 500 m od zespołu pałacowo-parkowego w kierunku północno-wschodnim znajduje się duże jezioro, stanowiące część stawu przyfolwarcznego. Otaczające park od północy wody wpływają w decydujący sposób na mikroklimat, podnosząc w dużym stopniu wilgotność powietrza przez okres całego roku. To sprzyja rozwojowi drzewostanu.
Przed tarasem ogrodowym pałacu założono kolisty gazon z tujami. Po zachodniej stronie pałacu rozciąga się park krajobrazowy z licznym starodrzewem: lipy, jesiony, dęby, buki, robinie, klony, świerki. W skład szaty roślinnej wchodzą 24 gatunki drzew i wiele gatunków krzewów. Dominującym gatunkiem jest klon pospolity, którego udział sięga 18,92%. Drugi w kolejności gatunek to jesion wyniosły - 14,05%, a trzeci lipa drobnolistna - 12,97%. Charakterystyczną cechą roślinności drzewiastej jest grupowe rozmieszczenie w skupiskach jedno lub wielogatunkowych. Do najcenniejszych i najstarszych drzew w wieku 200-300 lat należą: dęby szypułkowe stożkowe, dęby bezszypułkowe odmiana nieszypułkowa, buki pospolite w odmianie czerwonolistnej. Około 20 m od pałacu rosną dwa potężne pomniki przyrody: lipa oraz buk czerwony, którego obwód sięga 3 m. Pomiędzy północną a południową alejką rozpościera się tzw. "świetlista polana". W jej centralnej części rosną dwie okazałe lipy oraz mocno pochylona robinia akacjowa. Na obrzeżu polany od strony północno-zachodniej znajdują się dwa najbardziej charakterystyczne pomniki przyrody. Jeden z nich to ogromny, mający 5 m obwodu buk pospolity odmiany czerwonolistnej oraz drugi, rzadko spotykany dąb karłowaty, posiadający wiele odnóg. Przez południowo-zachodnią części parku wiedzie aleja buków pospolitych odmiany czerwonolistnej. Przed placem zabaw rośnie największy z dębów o obwodzie w pierśnicy ok. 3 m.
Podszyt tworzą samosiejki klonu pospolitego, grabu i jesionu oraz krzewy bzu czarnego, lilaka, śnieguliczki i jaśminowca. Znajdziemy także takie krzewy liściaste jak: berberys Thunberga, irga lśniąca, ognik ciernisty pomarańczowy i czerwony, żylistek wspaniały; krzewy żywopłotowe: bukszpan wiecznie zielony, mahonia pospolita, porzeczka żółta, tawuła karłowa różowa; krzewy iglaste: cyprysik groszkowy, jałowiec płożący, jałowiec media Old Gold, cis pospolity kulisty. W warstwie runa w zasadzie nie występuje roślinność zielna. Pielęgnowane trawniki parkowe zajmują około 55% powierzchni.
W roku 1995 dokonano rewaloryzacji parku w Białochowie. Układ przestrzenny i zarys kompozycji zostały odtworzone w nawiązaniu do dawnej postaci. Układ komunikacyjny - dzięki czytelnemu układowi istniejących dróg - nawiązuje do pierwotnego układu. Wytyczono obwodnicę ciągu spacerowego wzdłuż całej północnej części z łącznikiem północno-południowym do istniejącej ścieżki. Takie rozwiązanie pozwoliło na oprowadzenie spacerujących po najciekawszych miejscach pod względem przyrodniczym i dendrologicznym.
Układ zadrzewienia charakteryzują grupy jednogatunkowe i wielogatunkowe, które zostały w pełni zachowane. Korekta zadrzewienia polegała jedynie na eliminacji wszystkich drzew nie nadających się do leczenia i samosiejek zacierających układ kompozycyjny. Na terenie parku uzupełniono nieliczne egzemplarze drzew liściastych oraz niewielkie grupy krzewów liściastych, iglastych, klomby jednoroczne i rabaty wieloletnie w celu wzbogacenia kolorystyki średniego i niskiego piętra zieleni w parku.
fot. ze strony
www.powiatgrudziadzki.pl
